Hırsız Shaman Jeanne

İnsanlar gizemli bir şekilde eşyalarının çalındığını farkettiler...Ama kimin çaldığını kimse bilmiyordu insanlar heryerde arıyorlardı eşyalarını...Bu sırada Jeanne yeni bir hırsızlık peşindeydi.Hedefi ruhların eşyaların içine girip insanları etkilemesini önlemekti...Ancak bunu kimse bilmiyordu...Yeni bir eşyayı yoketmek için Fin e döndü...Fin hemen ona gerekli olan gücü verdi.Ve Yırdırım Kılıcı orda duruyordu.
Jeanne:Yüce Kralımın adıyla Seni geldiğin yere geri yollayacağım Nerden geldiysen Oraya dön!Şah ve...
Gizemli bir gölge kılıcın önünde durdu.
Gölge:Ben Ren Tao.Yıldırım Kılıcı'nı yoketmene izin veremem.Ayrıca onu asla çalamazsın.
Jeanne: Neden?Ama onun içinde bir ruh var.
Ren Tao:Evet çünkü ben bir shamanım.
Ne diyeceğini şaşırmıştı.Utancından mosmor olmuştu.Ve hemen halatla kendini yukarı çekmeye çalıştı.Ama Ren Tao'nun ayaklarından tuttuğunu hissetti.
Jeanne:Bırak beni.
Ren Tao: Daha seninle işim bitmedi küçük hanım.
Jeanne:Hıı?
Ren Tao: Daha senin kim olduğunu bilmiyorum.
Jeanne:II şey...
Ama Ren Tao cevabını alamadan Jeanne ortadan kaybolmuştu.Ren Tao odanın ortasında kalakalmıştı.
...
Mari Ren'e büyü yapıyordu...Başarısız sonuçlar elde ediyordu hep...Ama olmuştu sonunda...Şeytani bir kahkaha fırlattı.
Ren birden Mari'ye aşık olmuştu.Marinin onu kullanacağından haberi bile yoktu.Ancak bunu elbette biri hissedecekti.Ama bunun kim olduğunu Mari bile bilmiyordu.Ancak Ren Jeanne ile yaptığı sohbeti Mari'ye anlatınca onu Jeanne'nin üzerine salmayı düşündü.Mantıklı ve sinsiceydi.
...
Jeanne başına o gün birşeyler geleceğini hissediyordu.Okul çıkışında Chaki'nin mezarına gitti.Ancak mezarın başında Ren ve Mari onu bekliyordu.
Mari:Sonunda geldin demek pis hırsız.
Jeanne:hı?
Mari:Ren bASONLA BİRLEŞ.
Jeanne:Ey Fin bana güç ver.Güçlü Ve Daha Dürüst Yenilmez Ve Daha Çekici Enerjik Ve Cesur...
Mari:SALDIR REN...
Jeanne:Ren bu sen olamazsın...
Mari:Kapa çeneni ve ölümünü izle Prenses...
Tam Jeanne'Yi öldürecekken birden bir kalkan belirdi.Chaki her zaman onu korumaya söz vermişti.Jeanne Mari'ye doğru baktı.Mari de ona şaşkın ve kızgın gözlerle bakıyordu.Ren kalkanı kıramıyordu.
Mari:İmkansız.Ren saldır...
Jeanne:Fin benimle birleş.
Fin:Huh?
Jeanne:Ne diyorsam onu yap Fin!
Fin:Tamam.
Birden gökten bir kılıç düştü.Çok güzel gözüküyordu.Ve Kalkanı kırarak Jeanne'nin eline düştü.Ren Jeanneyi hedef aldı.Jeanne de Mari'yi.Jeanne Mari'ye doğru koşmaya başlamıştı.
Mari:Ren onu engelle.Ne duruyorsun Ren.
Ren birden Jeanne'ye hamlesini yaptı.
Jeanne:Ren!
Ve yere düşmeden önce Ren'e tutundu ve ona bir tılsım astı.Mari'nin büyüsünün etkisi Jeanne'nin tıltımıyla son bulmuştu.Ren ilk kez şok olduğunu hissediyordu.Ayakları sanki yoktu.Ren Jeanne'nin Ölü bedenine sarıldı.o onda ren dona kalmıştı ne yapacağını bilmiYoRdu. Ama sanki bilinmeyen bi güç onu yönlendiryordu. O da söleneni yaptı Jeanneye yaklaştı. Jeannenin kısık kısık çıkan nefesi Reninkiyle buluştu .Een Jeannenin ılık dudaklarına kendininkilerini bastırdı ve kendi yaşam enerjisini ona aktardı .Jeanne gözlerini açtı rene sarıldı hala kısık kısık nefes alıYoRdu ama hayattaydı .İşte Ren bitkin düşmüştü ve kendini Jeannenin güvenilir kollarına bıraktı.
Chaki olanları gökyüzünden izliyordu.Jeanne Chaki'den sonra ilk kez birine bu kadar bağlanmıştı.Chaki ona söz vermişti.Onu koruyacaktı.Onun üzülmesini önleyecekti.Ve yeryüzüne indi.Ren e gerekli yaşam enerjisini verdi.
Ren:Chaki teşekkürler Maron u artık koruyamayacağını biliyorum.Ama bundan sonra onu ben koruyacağım.Söz veriyorum.
Ren artık bedenindeydi.Jeanne Ren in gözlerini açmasını şaşkınlıkla izledi.Ancak bunu kimin yaptığını biliyordu.Gecenin karanlığında bir yıldız parladı.
Jeanne:Teşekkürler Chaki."diyebildi.
Ve sonra Jeanne Mari'yi hedef aldı ve Şah ve mat.
Mari ölmüştü.
Devam edicek!

Jeanne güzel bir günün ardından mesleğine geri dönmüştü.Bugünki görevi Kötü Kralı öldürmekti.
Jeanne:Şah Ve Mat.Son görevimde bitti...
...
Matti kardeşinin ölmesine göz yummak istemiyordu.Renin evine arka sokakta pusuya yatmıştı.Ren'in dünkü olaydan sonra furyokusu bitmişti.Dünkü olan hayal gibi geliyordu.Ve evine gitmek için korkunç arka sokağa daldı.
Matti:Hey Ren kardeşimin ölümüne göz yumacağımı mı sandın?
Matti:Jun düşmanımıza saldırmaya hazır mısın?
O sırada onları dinleyen Fin Maron 'a haber vermeye gitti.
...
Fin:Maron Ren in senin yardımına ihtiyacı var.Jeanne'd Arc la birleşmelisin.
Maron:Tamam.
Fin.Dün yere düşen kılıcı kullan.
Maron koşarak sokakları aştı ve Jeanne'D Arc'ı çağırması için Fin i görevlendirdi.Jeanne'D Arc Ve Finn geldiler.
...
Jun:LEE PAİLONG ÖFKE TEKMESİ
Maron:Jeanne'D Arc Ruh hali Işık Kılıcının içine gir.Jeann'd Arc Heavy Ligth saldırısı.
Yere düşen bir ceset göründü.Ren şaşkınlıkla bakıyordu.Başarmışlardı.Bununla birlikte Jun eski haline döndü.Jeanne artık bir şamandı ve en önemlisi Matti ölmüştü.
...
Ren ve Jeanne kendilerine hayret etmişlerdi.2 günde bir dünyayı yaşamak gibi olmuştu.Kar ,yağmur,güneş,dolu...Ve güneş...Bir anda kendilerini çıkmaz bir yolun başında bulmuşlardı.Birbirlerine sarıldılar.Belki bu bir ilk değil son olacaktı

Ren ve Jeanne mutlu günün sonunda evlerine dönmüşlerdi.
...
Fin:Maroon uyumadın dimi...MARROOOOON(SİNİRLİ Bİ ŞEKİLDE)
Maron:Hayır Finn.
Finn:Onu mu düşünüyorsun.
Maron uatnmış ve şaşkın bi biçimde:Kim çıkarmış?,
Fin gülerek:Seen...
Maron:Tamam sen haklısın...Ama lütfen beni rahat bırak.
...
Ren pencerenin başına geçmiş gökyüzüne bakarak son 2 günü düşünüyordu.Jeanne neden onu korumuştu?Aslında cevabı çok iyi biliyordu.Ancak kendine itiraf etmekten korkuyordu.Ve uyumak için yatağa uzandı...Aklına sadece 2 sahne geliyordu.Ve uyumasını engelleyen birşey vardı.Daha önce hiç hissetmediği birşey.İçinden birsürü ses yükseliyordu.Hangisini dinlemeliydi.Aslında sadece tek bir ses duyuyordu ve ona da Aldırış etmek tamamen saçmalıktı.
...
Ertesi sabah Maron evden çıkmıştı.Ayakları Ren in evine gitmesini istiyordu.Kalbi de...Ama yapamazdı...
Finn:Maron sence nereye gidiyoruz?
Maron tam düşüncelere dalmışken birden yernden fırladı:Huh?
Finn:Nereye gidiyoruz?
Maron ağlamaya başlamıştı:Bilmiyorum Finn bana yardım et bilmiyorum...
...
Ren ise evdeydi hiç uyuyamamıştı.Ne kahvaltı etmek istiyordu ne başka birşey aklı birşeye takılıyordu.Ve birden kapı çaldı...İrkilmişti.Kapıyı açtı.
Sessizlik...
Ardından Ren in şaşkın sesi belirdi:Maron!
Maron gülümseyerek:Meraba acaba girebilir miyim...
Ren utangaç bi şekilde:Gi-gi-gir tabi gir.
Oturmuşlardı ve kimse konuşmuyordu.Ancak yine kapı çaldı.Ren hemen kapıyı açtı.Tamara ona bakarak:
Selam Ren müsait misin?
Ren:III şey aslında bir misafirim var ama...Gir istersen...
Tamara:Tamam ama galiba ilk önce kapıdan elini çekmen gerekecek...
Maron salona giren kıza bakıyordu oldukça sevimliydi.Hemen kalktı ve
Neyse ben gidiyim zaten işim vardı"diyebildi...
...
Dışarı çıkmıştı...Yoksa o kız Ren in sevgilisi miydi?Koşuyordu ve ağlıyordu.Hiçbirşey duymuyor,görmüyor ve hissetmiyordu...Son bir ses duydu kavşaktaki arabanın kornası...
Sonrası sonrasını hatırlamıyordu...

Ren sadece bir acı hissetti.Ve bir fren sesi...Koşarak çıktı evde.Tamara arkasından bakakalmıştı.Şok edici manzara yerde yatan bir ceset.
Ren:Maron ama bu maron değil.
Maron donakalmış bir şekilde dizlerinin üstünde duruyordu ve sinirden ağlıyordu.Bir insan gözünün önünde ölmüştü.Ren maron'un yanına koştu...Öyle bitkin gözüküyordu ki...İki manzaraya da baktı...Ancak hiçbirşey hissetmiyordu.Sadece hissettiği şey Maron'un titreyen bedeniydi...
...
Tamara koşarak yanlarına geldiGördüğü manzara pek hoşuna gitmişe benzemiyordu.
Şaşkınlık ve kızgınlıkla:Ren?"diyebildi.
Ren bakamayacak kadar bitkindi.Maron ise ağlamaya devam ediyordu.
Tamara tekrar bağırdı:Ren Ren Ren!
Ren göz ucuyla baktı ancak umursamışa benzemiyordu.
Tamara ağlamaya başladı gülen gözleri öfkeyle dolmuştu...Sevecenliği yerini kızgınlığa bırakmıştı.Oradan koşarak uzaklaştı.
...
Maron toparlanmıştı.Ren i itmek istedi.Ve biraz olsun itti.Ama elleri bile istemiyordu bunu.Ren Maron a baktı...Hiç bir zaman bu kadar yakın olduklarını hissetmemişti.Hiç bir zaman bu kadar uzun...Ve ikisi birliktekalktılar ve Maron hiçbirşey söyleyemedi.Birbirlerine bakamadılar bile...Sessiz sokağı delip geçen siren sesleri bir ambulans...Ancak hala hareket etmiyorlardı.Maron hala düşünüyordu.Düşünceleri karışmıştı.Ve bir anda Ren e yaklaştı.Maron ne olduğunu anlamadan kendini Ren in Gözlerine bakarken buldu.Sonra sadece tek hatırladığı şey onun dadaklarına değen Ren in dudaklarıydı.
...
Tamara eve vardığında çok sinirliydi.Ren e karşı her zaman ilgisi olmuştu.Ren in de ona karşı.Ama asla açılamamışlardı.Ancak şimdi bir kız Ren i ondan çalıyordu.Buna izin vermemeliydi...Asla vermemeliydi...

Maron eve dönmek için otobüse bindi.İndiği zaman kendi mahallesini tanıyamamıştı.Korku dolu gözlerle baktı burası harabe olmuş evine baktı.Ve kapıda duran kıza.Kız yakınlaştıkça sesi netleşiyordu.
Kız:Evet yeni shamanımız yeteneklerini görelim.konchio doğruca kalbe...Saldır.
Maron:Jeanne'D Arc Ruh hali Işık Kılıcının içine gir.Jeann'd Arc Heavy Ligth saldırısı.
Kız bayılmıştı.Jeanne ona yaklaşınca Tamara olduğunu anladı.Boşluktan bir ses yükseldi.
Ren:Yapma Maron onun hayatını bağışla. Ama ama neden Maron biliyorsun dimi benim şeyim yani ka-kalbim sadece sana ait .oh be sonunda söledim oh .
Ve Tamara elindeki bırçağı Ren e doğrultarak:Ya benim olacaksın ya da hiçliğin....
Maron:Jeanne'D Arc Ruh hali Işık Kılıcının içine gir.Jeann'd Arc Heavy Ligth saldırısı.
Sadece 1 çığlık koptu ancak kimin olduğunu kimse bilmiyordu.

Ren Tamaraya bakıyordu.Donuk gözlerine.Jeanne kendinden korkmaya başlamıştı.Tamaraa yaklaştı.Kılıcı elinden yuvarlandı.Tamara ölmüştü.Ren ise hem Jeanne 'ye hem tamaraya bakıyordu.Tamara artık yoktu geride sadece bedeni kalmıştı.JEANNE TAMARAYA YAKLAŞTI.Ciddi bir darbe almamıştı.Ancak maron un vicdanı sızlıyordu.3 kişiyi öldürmüştü.Oysa asla ldüremeyeceğini biliyordu.Ama olmuştu tamara ölmüştü.Ren yaşıyordu.Ren Tamarayı yavaşça bıraktı.Maron bu olaydon sonra Ren in yüzüne bakamayacağını düşünüyordu.Ve koşarak gitti.Ren ise bir üre boyunca donmuş kalmıştı.Üzüldüğü şey Maron'un gitmesi miydi?Yoksa Tamara'nın ölmesi mi?
...
Finn:Jeanne'dArc onurlu bir şovalyedir.İiye asla rşey yapmaz.O kötüydü Maron o yüzden öldü.
Maron ağlıyordu.Finnin sözlerini duymuyordu.
Ren ise evine giden sokağın başındaydı.Nereye gideceği hakkında hiç fikri yoktu.Eve girdi aceleyle üstünü değiştirdi.Maron'un evinin yolunu tuttu.
...
Tam Maron'un evine giderken bir ses duydu.
Kimi arıyorsunuz?"dedi.Bu kız Miyakoydu.
Ren:Maron u arıyordum.
Kız:Karşı komşum evi şurda.
Ren:Teşekkürler"dedi.
...
Maron evin ziliyle irkildi.Açtı ve aslında beklemediğini düşündü.
Miyako son ses bağırdı Rene:Adın nee?
Ren:II Ren...
Miako:Maron bende gelebilir miyim?
Maron sinirli veşaşkın bir biiçimde:Gi-gir tabi!
Maron mutfağa gidip 3 meyve suyu koydu o sırada Miyako geldi.
Miyako:Çok tatlı değil mi?
Maron:Eevet...
Miyako:Galiba ona aşıksın.
Maron kızarak:Miyakoo!
Miyako:Tamam Maron sadece söyledim...
...
Ren:Hiç gereği yoktu MAron...
Miyako:Maron neyse ben gidiim.
Maron:Drsaydın...
Miyako:Annem çağırıyo bak hadi görüşürüzz..."dedi ve çıktı.
Ren'le yalnız kalmışlardı.Asında çok istediği birşeydi.
Maron:Şey Tamarayı öldürmek istememiştim.
Ren:Biliyorum sadece ebni kurtarmak için yaptın.
...
Maron:görüşürüz Ren daha sonrada gel...
Ren gitmişti ancak hala vicdan azabı dinmemişti.
Neden öldürdüm ki"diye düşündü.

Maron bunları düşünürken Ren aradı.
Ren:Maron yarın işin var mı?
Maron:Hayır ...
Ren:O zaman okul çıkışı buluşuruz.
Maron:Ta-Tabi...
...
Telefon kapandı Maron en diyeceğini bilememişti.Ren ne söyleyecekti?Acaba artık onu sevmiyor mudu???
Ren ise bu sırada yarın görüşeceklerini planlıyordu.Yapamayacağını düşünüyordu.Kafası karışıktı.Ne söyleyebilirdi ki?
...
Okul çıkışı Maron kapıya yöneldi.Ren orda bekliyordu.Sakin adımlarla yürüdü ve:
Merhaba"dedi en sevimli haliyle...
Ren:Merhaba...Sana birşey söylemeliyim Maron .
Maron kafasnı salladı.
Ren devam etti:Sen çok tatlı bir kızsın ancak ben başkasından hoşlanıyorum.
Maron şaşkın bir ifadeyle:N-ne?
Ren:Biliyorum çok zor birşey ama gerçek bu.Seni sevmiyorum.
Maron koşarak ordan uzaklaştı.Bir eliylede göz yaşlarını dindirmeye çalışıyordu.
...
Kapıdan hışımla giren maron'u izleyen fin sordu:Ne oldu Maron?
Maron:Fin O O beni sevmiyormuş!
Telefon çaldı sekreter cevap verdi.Arayan Ren di...
Ren:Biliyorum çok üzüldün ama ben ben senin beklentilerini gerçekleştiremem.Ama belki karşına daha farklı bir prens çıkar.Hayat bu...
Maron ağlamaya başladı.Ve en sonunda uyuya kaldı...Ne büyük acı?
...
Ren o gün olanlardan mutsuzdu.Maron un ağlayarak gidişi onu üzmüştü.Ancak Plika onu seviyordu ve o da Plika'ya aşıktı.Ya da sadece öyle sanıyordu.
...
Maron Chaki'nin tatlı sesiyle uyandı.Yanında Jeanne'D Arc vardı
Chaki:Maron herşey düzelicek buna emin ol ben senin mutluluğunu istiyorum.
Jeanne'D Arc:Maron ben de yemin ederim hepsi düzelicek...Hepsi...Al bu senin madalyonun bu sana uğur getirecek...
Maron bir an uyandı sadece bir rüya mıydı.Elinde madalyon duruyordu.Gerçek miydi yoksa?
Maron uzun süre madalyona baktı ve sonunda boynuna astı.Madalyondan sesler geliyordu.Bir kıza aitti ve yardım diliyordu.
Maron Fin e döndü ve:Gitmeliyim Fin...
Evden çıktı ve kalabalığa karıştı.Ayakları kendiliğinden hareket ediyordu.Ve sonunda vardı.Tren yolunun ortasında duran mavi saçlı şeker bir kız...Çözmeye çalıştı çözülmüyordu.
Madolyan birden konuştu.Beni kullan Maron...
Maron hiç düşünmeden kullandı madalyonu...Madalyon paramparça olmuştu ve ipler kopmak üzereydi.Ama bir tren sesi geldi.Maron kızı kaptığı gibi tren yolunu geride bıraktı.
...
Ren meraklanıyordu Plica neden aramamıştı.Sonunda o aradı.Telefona çıkan kişi!Bu olamazdı!
...
Ren:Maron...
Maron:Ren!
Ren:Şey sen nerden çıktın ben Pllica yı aramıştım...
Maron:Tarif eder misin lütfen...
Ren:Tabii ama neden...
Maron:Sonra anlatırım tarif et!
Ren:Mavi saçlı biri...Açık mavi...
Maron:Evet yanımda baygın...
Ren:Ne nasıl kim yaptı...Yoksa yoksa sen mi?
Maron:Neyse geliyorum...
Dıt dıt dıt...Telefon kapanmıştı...
...
Maron geldiğinde Ren Pllica ya baktı...Baygını sadece...
Maron:Evet tren yolundan geçiyordum ve bu kızı biri bağlamış...Kimin yaptığını bilmiyorum.Ama onu kurtardım.Olayın etkisinden olması gerek bayılmıştır...
Ren:A-Anladım...
Ren içinden geçirdi ne kadar yalnış düşünmüşüm...
Maron:İstersen uzasın...Sakinleşmeye ihtiyacı var.Neyse ben gidiyim..
Ren:Dur lütfen gitme...
Maron un kolundan tuttu ve kendini olayın akışına bıraktı tek anımsadığı Maron'un gözleri ve dudaklarıydı.Ve eskisi gibi titreyen bedeni...
Maron ani bir hareketle kapıdan çıktı.
Ren:Seni seviyorum Maron...
Ancak Maron duymamıştı...
Olaylar yoluna mı girmişti yoksa tam tersi mi olmuştu?
...

WOWW... Amma yazmışın yaa... bn yazamazdım yaw... bi de bunları okuycak olanlar var tabi... =D

8. Bölüm

Ren Maron un ardından bakakalmıştı.Gitti diye düşündü.İçini bir korku kapladı belki bir daha hiç gelmemek üzere gitmişti.Pencereden baktı sokağın derinliğinde kayboluşunu izledi.Ve kısık bir sesle Maron dedi.Maron duymuş gibi pencereye baktı...Ağlamaktan kızarmış gözleri Ren inkilere bakıyordu sanki.Ama sonra sadece boşluğu gördü Ren..Gitmişti.

Maron ise bir ses duydu arkasından gelen bir ses...Kimbilir kaçıncıya adını söylüyordu.Arkasına baktı uzakta ona doğru koşan biri vardı.Dur demeye başladı.Meraklı gözlerle bakarken daha da netleşti görüntüsü.İşte o anda buz tutmuştu.Sadece şunu diyebildi
--Ren

Ren konuşamıyordu.Beyninden geçenleri durduramıyordu.Sadece Maron sadece maron.Sanki biri beynini yıkamıştı.Gözü hiçbirşey görmüyordu.Beyninden geçenler iyice sıktı onu ve yere düştü...Maron korku ve şaşkınlık dolu gözlerle baktı ağlamaktan kızarmış gözlerinde yeniden göz yaşı belirdi.Belli belirsiz Ren diyebildi.Sadece Ren...Maron gizli bir ses duyuyordu Maron Maron Maron...Kız sesiydi.Ve yaklaşan mavi saçlar gördü.Bu Plikaydı.

Plika:Aslında yaptığım çok büyük bir yalnıştı bırak bu yalnışı düzeltiyim.Sadece sadece sen ebni kurtardın ve Ren beni sevdiğini sandı.Ben ise ona sadece doğruyu göstermeye çalıştım.Sana aşık olduğunu göstermeye çalıştım.Çünkü bu iyiliği sana yapmalıydım.Beni kurtardın sen...Galiba yaptığım şeyin bir kötü yanı olduğunu unutmuşum.Ren buna dayanamayacaktı.Ama bilmiyordum.Yani Ren seni sevdiğini kendine birden itiraf edemezdi.Ama ama ben bunu unutmuştum.Sana yardım etmek istiyorum Maron.Bu işi ben düzelteceğim"dedi ve elini uzattı.Maron şaşırmıştı ama Ren için herşeyi yapacağını biliyordu ve elini Plika nın yumuşak elleri üzerine koydu.Plika tatlıca gülümsedi ve Ren e eğildi.Birkaç belli belirsiz kelime söyledi.Ve birden büyük bir ışık belirdi.Plika ise ışığın tam ortasında olan küçük taşa benzeyen cizme bakıyordu.Aldı ve Ren in kalbine yakın bir yere koydu.Yavaş yavaş nefes alma sesleri geldi.Plika ise ışığın arasında kayboldu.Maron Plica nın kaybolduğu yere baktı.Ve Ren e Ren e sarıldı ve onu tuttu.Birlikte Ren in evine doğru yürümeye başladılar.İkiside hiçbirşey olamamış gibi davranıyorlardı.Ancak ikiside biliyorlardı.

Ren in evine gelmişlerdi.Maron Ren in elini tuttu ve sarıldı görüşürüz dedi kısık bir sesle Ancak Ren elini tuttu.Ve kendine doğru çekti.Bu sefer ilki gibi olmayacaktı kaçamayacaktı.Ren in güçlü kolarının onu kavradığını hissetti.Ve birden kendini cesur hissetti.Aynı sözcükler beyninde yankı yaptı enerjik ve cesur...Ve bir anda dudaklarını Ren'inkilerle birleştirdi.Ve öyle bir süre boyunca kaldılar.Sonra Plika nın tatlı sesi odadan geldi.Eve geldiklerinden beri aslında onları izliyordu.Ren e baktı ve:Unutmaki ne sen ebni gerçekten sevdin ne ben seni "dedi.Ve kapıya yöneldi.Maron un kulağına neşeli bir şekilde 2 kelime fısıldadı "O SENİN"...

9. bÖLÜM(MARON VE REN EVLENİYOR)
1 yıl sonra...

Ren Maron u bir kafeye çağırmıştı.Maron da gitmek için can atıyordu...Ve telefonu kapadı.

Maron Ren'e yaklaştı.Hiç bu kadar heyecanlanmamıştı.Sonra Maron usulca sandalyeye ilişti.Ve tam yarım saat öyle sustular.Moran sevimli bir ses tonuyla:
-Eee Ren napıyorsun?
Ren:Maron!
Ren Maron un gözlerine bakıyordu elini tutmuştu.Maron ise şaşkındı.
Ren:Bugün seninle karşılaşmamızdan tam 1 yıl geçti.Yani şey...Düşündüm de seni 1 yıl içinde daha da çok sevdim.Ne söylemek istediğimi biliyorum.Ama kelimelerin ağzımdan çıkması güçleşiyor...Şeyy Maron...(sudan 1 yudum aldı)...Benimle ...Benimle evlenir misin?
Maron donup kalmıştı ne söyleyeceğini bilmiyordu...Ama ağzından 1 kelime çıktı
-Evet.
Heyecandan kalplerinin atışları artmıştı.iLK KEZ BU KADAR YAKIN ATIYORDU KALBİ...
...